Τεύχος 11, σελ 8
KEIMENO ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Hλίας Nόκας
Μάιος 2012
Καθώς οι διαδρομές έγιναν σε χιλιοπερπατημένα από μας τοπία και σημαδεμένα μονοπάτια, ζητήσαμε και μας παραχωρήθηκαν 42 επιλεγμένες φωτογραφίες τις οποίες στη συνέχεια ανεβάσαμε στο Φλικρ, αφενός για να επικολληθούν εδώ ανάμεσα στο κείμενο που αντιγράφουμε από το περιοδικό ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ, αφετέρου γιατί λόγω της ποιότητας, αλλά και του 'βιωματικού χαρακτήρα' τους, αποτελούν κατά τη γνώμη μας την καλύτερη "προπαγάνδα" για την προστασία του μοναδικού ορεινού τοπίου της Ικαρίας.
Πριν όμως μπούμε στην αφήγηση, να πούμε ότι η αναζήτηση και η επιλογή των διαδρομών έγινε από δυο έμπειρους ορειβάτες, το Γιώργο και τον Κώστα, γνώστες της Ικαρίας στη διάρκεια του χειμώνα. Κι έτσι λοιπόν θα αρχίσουμε μ' αυτές γιατί είναι πολύ χαρακτηριστικές και σπάνιες χειμωνιάτικες λήψεις.
.
.
Και τώρα το χρονικό της περιπέτειας του Μάη:
"Δεν είχε ακόμα ξημερώσει όταν το γέρικο, σχεδόν όταν το 40χρονο σκαρί του «Ιεράπετρα» έδεσε στο λιμάνι του Αγίου Κηρύκου, στην Ικαρία. 45 αγουροξυπνημένοι ορειβάτες και ορειβάτισσες κατέβηκαν από το πλοίο, ποτέ ο ύπνος στο πάτωμα των καραβιών μέσα στη νύχτα δεν είναι τόσος ώστε να ξεκουραστεί κανείς αρκετά. Είχε πια ανατείλει ο ήλιος όταν με το λεωφορείο φτάσαμε στο χωριό Μαυράτο (460 μ.), απ’ όπου ξεκίνησε η πορεία προς τον Αθέρα."
.
.
"Μπροστά ο Γιώργος, ο αρχηγός μας. Το μονοπάτι ανηφορικό, με ήπια κλίση, μέσα σε ένα δασωμένο τοπίο, γεμάτο με φτέρες, εκεί όπου οι Ικαριώτες είχαν στα παλιά χρόνια τα αμπέλια τους. Σ’ αυτά τα μέρη παρήγαγαν τον περίφημο «Πράμνιο» οίνο, γνωστό από τα Ομηρικά χρόνια (μ' αυτόν η Κίρκη μέθυσε τους συντρόφους του Οδυσσέα). Ο Πράμνειος οίνος έλκει το όνομά του από τον Πράμνο, δηλαδή το όρος Αθέρα."
.
.
.
"Η πρωινή ομίχλη εμπόδιζε την ελεύθερη θέα, είχε όμως ευεργετική επίδραση στη διάθεση της ομάδας για την άνοδο μέχρι το Καψαλινό Κάστρο, (800 μ.), απομεινάρι από την περίοδο που οι Γενουάτες πέρασαν από το νησί. Μετά την πρώτη στάση, συνεχίζουμε ανηφορικά και δεν αργούμε να φτάσουμε στην κορυφογραμμή."
.
.
.
"Η πορεία μας γίνεται προς τα δυτικά, μέσα από μικρά δασωμένα τμήματα μέχρι την κορυφή του Αθέρα (1040 μ.), στη θέση Εφανός. Συνεχίζουμε προς το δυσκολότερο πέρασμα του Αθέρα που αποκαλείται «Κακό Καταβασίδι», διάβαση που γίνεται μέσα στην ομίχλη με τη βοήθεια σκοινιού."
.
"Η πορεία μας γίνεται προς τα δυτικά, μέσα από μικρά δασωμένα τμήματα μέχρι την κορυφή του Αθέρα (1040 μ.), στη θέση Εφανός. Συνεχίζουμε προς το δυσκολότερο πέρασμα του Αθέρα που αποκαλείται «Κακό Καταβασίδι», διάβαση που γίνεται μέσα στην ομίχλη με τη βοήθεια σκοινιού."
.
.
"Συνεχίζουμε στην εντυπωσιακή κορυφογραμμή και σε κάποιο σημείο φτάνουμε σε ένα κρυφόπέρασμα της νότιας ορθοπλαγιάς. Το «πέρασμα του Φράγγου». Λίγο μετά φτάνουμε στο ερειπωμένο χωριό της Άνω Πλαγιάς (600 μ.). Από εκεί, ακολουθώντας ένα καταπληκτικό χτιστό μονοπάτι περνάμε από επιβλητική,πολύ χαρακτηριστική θέση του Ικαριώτικου τοπίου, την «κόψη της Πούντας»."
.
"Συνεχίζουμε στην εντυπωσιακή κορυφογραμμή και σε κάποιο σημείο φτάνουμε σε ένα κρυφόπέρασμα της νότιας ορθοπλαγιάς. Το «πέρασμα του Φράγγου». Λίγο μετά φτάνουμε στο ερειπωμένο χωριό της Άνω Πλαγιάς (600 μ.). Από εκεί, ακολουθώντας ένα καταπληκτικό χτιστό μονοπάτι περνάμε από επιβλητική,πολύ χαρακτηριστική θέση του Ικαριώτικου τοπίου, την «κόψη της Πούντας»."
.
.
"Σε λίγο, φτάνουμε στον Άγιο Δημήτριο, ένα εκκλησάκι που βρίσκεται σχεδόν πάνω στον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί προς τον Εύδηλο. Δύο άτομα αποχωρίζονται και μεταβαίνουν στον Μαγγανίτη οδικώς, εκεί όπου θα γίνει η πρώτη διανυκτέρευση. Μετά από μια σύντομη στάση, η κύρια ομάδα συνεχίζει προς τα δυτικά, διασχίζοντας το δρόμο και μπαίνει στο ‘’δάσος του Ράντη’’. Το δάσος αυτό, από τα μοναδικά του είδους στο Αιγαίο αποτελείται κυρίως από Αριά (Quercus ilex, ένα είδος βελανιδιάς) και Άνδρακλα, δηλαδή ένα σπάνιο είδος κουμαριάς. Πολλά από τα δέντρα έχουν ηλικία πάνω από 300 χρόνια, πρόκειται δηλαδή για ένα αρχαίο δάσος το οποίο απειλείται, επειδή είναι εκτεθειμένο στις σύγχρονες πιέσεις και κυρίως στην αποίμενη κτηνοτροφία."
.
"Σε λίγο, φτάνουμε στον Άγιο Δημήτριο, ένα εκκλησάκι που βρίσκεται σχεδόν πάνω στον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί προς τον Εύδηλο. Δύο άτομα αποχωρίζονται και μεταβαίνουν στον Μαγγανίτη οδικώς, εκεί όπου θα γίνει η πρώτη διανυκτέρευση. Μετά από μια σύντομη στάση, η κύρια ομάδα συνεχίζει προς τα δυτικά, διασχίζοντας το δρόμο και μπαίνει στο ‘’δάσος του Ράντη’’. Το δάσος αυτό, από τα μοναδικά του είδους στο Αιγαίο αποτελείται κυρίως από Αριά (Quercus ilex, ένα είδος βελανιδιάς) και Άνδρακλα, δηλαδή ένα σπάνιο είδος κουμαριάς. Πολλά από τα δέντρα έχουν ηλικία πάνω από 300 χρόνια, πρόκειται δηλαδή για ένα αρχαίο δάσος το οποίο απειλείται, επειδή είναι εκτεθειμένο στις σύγχρονες πιέσεις και κυρίως στην αποίμενη κτηνοτροφία."
.
.
"Οδοιπορώντας προς τα δυτικά, φτάνουμε στην περιοχή του «Παπουτσοκρύφτη» εκεί δηλαδή όπου οι κάτοικοι του Μαγγανίτη, όταν πήγαιναν στα πανηγύρια των γειτονικών χωριών, έβγαζαν (έκρυβαν) τα παπούτσια τους για να μην φθείρονται, τέτοια φτώχια υπήρχε στο νησί μέχρι λίγες δεκαετίες πριν... Από τη θέση Σταυρί (633 μ.), ακολουθώντας το κύριο μονοπάτι κατηφορίζουμε προς το Μαγγανίτη, σε μια υπέροχη διαδρομή με θέα στο Αιγαίο την ώρα του δειλινού, μετά από 12άωρη πορεία."
.
"Οδοιπορώντας προς τα δυτικά, φτάνουμε στην περιοχή του «Παπουτσοκρύφτη» εκεί δηλαδή όπου οι κάτοικοι του Μαγγανίτη, όταν πήγαιναν στα πανηγύρια των γειτονικών χωριών, έβγαζαν (έκρυβαν) τα παπούτσια τους για να μην φθείρονται, τέτοια φτώχια υπήρχε στο νησί μέχρι λίγες δεκαετίες πριν... Από τη θέση Σταυρί (633 μ.), ακολουθώντας το κύριο μονοπάτι κατηφορίζουμε προς το Μαγγανίτη, σε μια υπέροχη διαδρομή με θέα στο Αιγαίο την ώρα του δειλινού, μετά από 12άωρη πορεία."
.
.
.... όμως εδώ φτάνει η αντιγραφή!
.... όμως εδώ φτάνει η αντιγραφή!
Διαβάστε τα υπόλοιπα στο τεύχος του περιοδικού (ιδιαίτερα το τέλος!) όπου και κάποιες από τις παραπάνω φωτογραφίες. Αν δεν χορτάσετε άγρια ανοιξιάτικη ομορφιά, μπορείτε να δείτε κι άλλες φωτογραφίες σ' αυτό το σετ στο Φλικρ που είναι αφιερωμένο στην εκδρομή του ΕΠΟΣ Φυλής
Τους ευχαριστούμε θερμά για την επίσκεψη!
Στην επόμενη καταχώρηση, θα μιλήσουμε για καταρράκτες, συγκεκριμμένα για τον "κρυφό" και δυσπρόσιτο 'τρίπατο' καταρρακτη "Ράτσο" στο Φαράγγι της Χάλαρης. Επιτέλους "τον έχουμε"!
.
.
.
Ντοκουμέντα θα δημοσιευτούν εδώ προσεχώς.
Ντοκουμέντα θα δημοσιευτούν εδώ προσεχώς.