Περισσότερα για τη σηματοδότηση

Ένα πορτοκαλί μονοπάτι στη Σκιάθο

Πρόσφατα μια παλιά καλή φίλη ειδοποίησε ότι η Φυσιολατρική Κίνηση “ΒΡΙΛΗΣΣΟΣ” διοργανώνει για άλλη μια φορά Εκδρομή στην Ικαρία (18-20 /6/10). Οι “Βριλησσοί” ήταν οι πρώτοι Έλληνες πεζοπόροι-ορειβάτες που γνωρίσαμε και καθοδηγήσαμε σε μοναδικές διαδρομές που έμειναν αξέχαστες. Κι επίσης ήταν οι πρώτοι εθελοντές που φιλοξενήσαμε κι ιδρώσαμε μαζί τους σε τόσα προγράμματα. Μέσα σ' αυτά η ελαφρύτερη μικροδουλειά ήταν η σηματοδότηση. Ο πιο κουρασμένος συνήθως άφηνε τη τσάπα και έπιανε το πινελάκι. Είχε βέβαια μια δυσκολία: οι λιγότερο δεξιοτέχνες ζωγράφοι πιτσιλούσαν με σταγόνες ανεξίτηλης πορτοκαλί μπογιάς τα ρούχα και παπούτσια τους. “Ανάμνηση από το volontariat” έλεγαν.

Ψάχνοντας στην ιστοσελίδα τους για την ανακοίνωση της εκδρομής στην Ικαρία, χαζεύοντας τις φωτογραφίες ιδιαίτερα από τις εθελοντικές δράσεις τους, υπήρχε μια ευχάριστη έκπληξη. Πριν δυο χρόνια όταν έκαναν ένα παρόμοιο volontariat με της Ικαρίας στη Σκιάθο ("στα χνάρια της Φόνισσας του Παπαδιαμάντη" -από το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας στο μοναστήρι του Μονή Αγίου Χαραλάμπους και από εκεί στο Κάστρο)) για τη σηματοδότηση εφάρμοσαν το ίδιο σύστημα που είδαν και δούλεψαν στην Ικαρία: ανάλαφρες χειροποίητες πινακιδούλες, ζωγραφιστά γράμματα και πορτοκαλί βούλες!

Εξάγουμε “τεχνογνωσία”; Όχι. Για παράδειγμα, στις Βαλκανικές χώρες το σύστημα είναι γνωστό κι εφαρμόζεται από χρόνια.

Στην Ελλάδα όμως που, είτε επειδή έχουμε τάση προς το “ακριβό” και το γκλάμουρ, είτε επειδή θέλουμε περιθώρια για εργολαβίες και κερδοσκοπίες, η απλότητα δεν ήταν μέχρι πρόσφατα προσφιλής ως ιδέα.

Τέλος πάντων, στη Σκιάθο υπάρχει τώρα ένα “πορτοκαλί μονοπάτι”. Αν ξέρετε άλλα σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, να το πείτε.