Ο Άγνωστος Τρίπατος Ράτσος στη Χάλαρη

Χαίρετε followers και φίλοι αναγνώστες

Η σημερινή καταχώρηση είχε προαναγγελθεί στο προηγούμενο που ήταν όλο βουνά. Αυτή εδώ είναι όλο νερά.

Τέτοια εποχή δεν έχει ακόμα βρέξει σταγόνα στα νησιά, ωστόσο, όπως έγραψε σε σχόλιο στο Φλικρ μια φίλη, “Τι θα φορεθεί την επόμενη άνοιξη βγαίνει στην πασαρέλα το φθινόπωρο της προηγούμενης χρονιάς”. ΄Έτσι λοιπόν αυτή η καταχώρηση είναι για να ξέρετε ποια είναι 'η τάση' -καλά να 'μαστε- την ερχόμενη άνοιξη και νωρίς το καλοκαίρι.

Η εκδρομή για την ανακάλυψη του 'Ράτσου' έγινε στις 12 Ιούνη και δεν ήταν 'επίσημη εκδρομή του Συλλόγου' αλλά προέκυψε σαν έμπνευση της στιγμής.
Tο είχαμε ξαναπροσπαθήσει χωρίς επιτυχία σε παλιότερη πορεία στην 'Ανω Χάλαρη'

κι έτσι και φέτος πάλι συζητάγαμε “είναι καιρός να πάμε”, “πότε θα πάμε;”, ποιοί θα ΄ρθουν”, “ποιός μπορεί;”, “ποιός δεν μπορεί;”, τελικά μια μέρα η Ξένια βρήκε στην πλατεία δυο φίλους της και αντί να κάθονται για καφέ, απλά ξεκίνησαν για τη Χάλαρη.

Κατέβηκαν στο φαράγγι από την είσοδο στον Προφήτη Ηλία (λίγο μετά το Οινοποιείο Αφιανέ) με αρχικό προορισμό τα “Διπόταμα” (ή “Διπλοπόταμα”).

Το μόνο γνωστό (από προηγούμενη πορεία) ήταν ότι δεν υπήρχε μονοπάτι για τον Ράτσο, αλλά θα έπρεπε αφού έφταναν στα Διπόταμα να σκαρφαλώσουν μέσα στην κοίτη του ποταμού για να φτάσουν στον καταρράκτη. Και η μόνη βοήθεια -η αν θέλετε, “ενθάρρυνση”- ήταν μια πινακίδα (πορτοκαλί βέλος) καρφωμένη σε δέντρο στην αρχή της διαδρομής (δηλαδή, στα Διπόταμα) που δείχνει τη σωστή κατεύθυνση (δεξιά, στον δυτικό παραπόταμο).

Τέλος πάντων, στην αρχή, περπατώντας στη σηματοδοτημένη διαδρομή από τον Προφήτη Ηλία με πορεία για τα Διπόταμα, πρώτα έφτασαν στο γνωστό καταρράκτη 'Ραξούνια' όπου οι φίλοι ενθουσιάστηκαν για κατάλαβαν τι τους περιμένει παραπέρα. Οι φωτογραφίες μιλούν.

Ωστόσο, πριν κατέβουν στα Διπόταμα, έγινε άλλη μια φιλότιμη προσπάθεια να βρεθεί μονοπάτι απευθείας για το Ράτσο κι έτσι να αποφύγουν το δύσκολο “river trekking”, όμως χωρίς αποτέλεσμα. Οι φωτογραφίες μιλούν.

Κι έτσι, από τα Διπόταμα και πέρα, άρχισε το “river trekking”.

Η απόσταση που έπρεπε να διανυθεί είναι αυτή που φαίνεται με μωβ σημάδια στο ζωγραφιστό χάρτη:

Δεν είναι μεγάλη όμως στην περιοχή αυτή η Χάλαρη δεν σχηματίζει απλώς τι γνωστές λιβάδες, αλλά κανονικές “βάθρες”, δηλαδή “σκαλιά” γεμάτα νερό που για να προχωρήσει κανείς από το ένα στο άλλο χρειάζεται σκαρφάλωμα, μερικές φορές τύπου “canyoning” αν και -ευτυχώς- όχι τόσο δύσκολο ώστε να χρειάζονται σκοινιά.

Ο λόγος που δεν υπάρχουν φωτογραφίες από αυτό το κομμάτι είναι νομίζουμε προφανής.

Εντέλει έφτασαν στο Ράτσο.

(zoom γενική λήψη που τον αδικεί)

Είναι αδύνατον να μη τον ξεχωρίσεις. Είναι ψηλός τρίπατος καταρράκτης και πιο μπροστά του, καθώς ανεβαίνει κανείς, συναντά μια μακρόστενη λίμνη, τη “μακρύστενη”.

Ωστόσο, για χάρη των τεχνοφρικιών και καθώς η διαδρομή (πέρα από το βελάκι στην αρχή) δεν πρόκειται να σηματοδοτηθεί αφού ουσιαστικά είναι μέσα στο νερό, θα δώσουμε τις συντεταγμένες στο χάρτη Google:

View Larger Map

Για τα υπόλοιπα ο φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους. Θα πούμε μόνο για 'κείνο που δεν φαίνεται καλά στις φωτογραφίες. Καθώς πρόκειται για τρεις αλλεπάλληλες υδατοπτώσεις, τα νερά αναπηδούν παντού μέσα στο μικρό βάραθρο λούζοντας τα πάντα με νέφη σταγονιδίων και ωραίους ιριδισμούς. Εξαιρετικά δροσιστικό ακόμα κι αν κανείς δεν κάνει μπάνιο! Προσθέσετε με τη φαντασία σας λοιπόν αυτό το εφέ στις υπόλοιπες φωτογραφίες:

Συμπέρασμα: ο Ράτσος άξιζε τον κόπο και ήταν άξιος της φήμης του.

Εις το επανιδείν!

Σημειώσεις:

α) η τελευταία φωτογραφική αναφορά που είχαμε από το Ράτσο ήταν όταν φίλοι έκαναν canyoning στην περιοχή από το Φράγμα της Χάλαρης μέχρι τα Διπόταμα. Όμως χρόνια μετά, τα καρφιά δεν εντοπίστηκαν. Ποιός ξέρει;

β) λόγω του φράγματος αλλά και εξαιτίας της ανομβρίας των καλοκαιριών, ας μην ελπίζει κανείς αναγνώστης ότι θα βρει τον Ράτσο όπως φαίνεται σ' αυτές τις φωτογραφίες σε μήνες όπως ο Ιούλιος, ο Αύγουστος ή ο Σεπτέμβριος. Το καλοκαίρι αυτό το κομμάτι της Χάλαρης ξεραίνεται τόσο ώστε η περιοχή γίνεται αγνώριστη.

γ) για το χειμώνα δεν το συζητάμε, canyoning και river trekking σε βάθρες πλημμυρισμένες με ορμητικό νερό είναι απολύτως απαγορευτικά.