Την περασμένη Κυριακή ο Σύλλογός μας πραγματοποίησε την πργραμματισμένη πεζοπορία μας, σε μια διαδρομή, προέκταση του Γύρου της Κοιλάδας του Κάμπου, στο εσωτερικό του νησιού, η οποία ξεκίνησε από το χωριό «Στελί» της Μεσαριάς και κατέληξε στον Κάμπο. 
Στην εκδρομή αυτή, πράγματι, ακολουθήσαμε το ίχνος της αρχαίας πετρόκτιστης ρύμης που συνέδεε άλλοτε τον Κάμπο με τα χωριά της Μεσαριάς και με μεγάλη χαρά είδαμε ότι ένα μεγάλο μέρος της σώζεται ακέραιο!
Εννοείται ότι χρειάζονται κάποιοι καθαρισμοί σε μερικά σημεία, και βέβαια, μια πρώτη, στοιχειώδης σηματοδότηση. Ωστόσο, αυτά θα γίνουν στο μέλλον, όταν ολοκληρώσουμε την έρευνα και είμαστε βέβαιοι ότι είναι εφικτή σε όλο της το μήκος η νέα πεζοπορική διαδρομή που σχεδιάζουμε. Εγκάρσια, ακριβώς στο κέντρο του νησιού, αυτή η διαδρομή θα ξεκινάει από τον Κάμπο, θα ανηφορίζει περνώντας από τα χωριά της Μεσαριάς, θα σκαρφαλώνει στο Κάστρο του Κοσκινά, και θα καταλήγει στην «Πούντα», συναντώντας εκεί το Μονοπάτι της Κορυφογραμμής του Αθέρα.
Όσον αφορά τώρα την εκδρομή μας, στις φωτογραφίες που βλέπετε παρακάτω δεν αποτυπώνονται παρά μόνο ελάχιστα από τα πολλά που είδαμε στην πορεία μας. Επιγραμματικά, αυτά ήταν:
🔶 Η ήσυχη, αγροτική, ατμόσφαιρα των χωριών της Μεσαριάς με το πολύ πράσινο, τα νερά και τη ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της περιοχής.
🔶 Οι πολλές όμορφες μικρές εκκλησίες που έχει κάθε οικισμός, και τα παμπάλαια ξωκλήσια που υπάρχουν παντού στους γύρω αγρούς.
🔶 Το παλιό Δημοτικό Σχολείο της Δάφνης (βρίσκεται ακριβώς πάνω στη διαδρομή) που το ανακαίνισε και το διαμόρφωσε σε μια θαυμάσια και φιλόξενη Αίθουσα Εκδηλώσεων ο δραστήριος Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού.
🔶 Τα διάφορα σπάνια δέντρα, χαρακτηριστικά της Μεσαριάς, όπως π.χ. η «Ασταρακιά» (Styrax officinalis) και άλλα.
🔶 Ο λευκός ή γκρίζος ασβεστόλιθος που αφθονεί στην περιοχή, γι' αυτό και εδώ βρίσκουμε στον δρόμο μας πολλά παλιά ασβεστοκάμινα τα μεγαλύτερα από τα οποία χάρη στην ιδιαίτερη πυργοειδή τους μορφή αποτελούν αδιαμφισβήτητα μνημεία λαϊκής αρχιτεκτονικής.
🔶 Τέλος, η ίδια η «ρύμη», δηλ. ο λιθόστρωτος παλιός μουλαρόδρομος, κατασκευασμένος με ασβεστόλιθο, είναι κι αυτός ένα σπουδαίο μνημείο μαστοριάς, καθώς φιδοσέρνεται στις πλαγιές και σφιχτοδένει αρμονικά με τους βράχους, μοιάζοντας σαν να μη φτιάχτηκε από ανθρώπους, αλλά να ήταν πάντα εκεί, με τρόπο φυσικό, από τα πανάρχαια χρόνια.
Στην εκδρομή αυτή, πράγματι, ακολουθήσαμε το ίχνος της αρχαίας πετρόκτιστης ρύμης που συνέδεε άλλοτε τον Κάμπο με τα χωριά της Μεσαριάς και με μεγάλη χαρά είδαμε ότι ένα μεγάλο μέρος της σώζεται ακέραιο!
Εννοείται ότι χρειάζονται κάποιοι καθαρισμοί σε μερικά σημεία, και βέβαια, μια πρώτη, στοιχειώδης σηματοδότηση. Ωστόσο, αυτά θα γίνουν στο μέλλον, όταν ολοκληρώσουμε την έρευνα και είμαστε βέβαιοι ότι είναι εφικτή σε όλο της το μήκος η νέα πεζοπορική διαδρομή που σχεδιάζουμε. Εγκάρσια, ακριβώς στο κέντρο του νησιού, αυτή η διαδρομή θα ξεκινάει από τον Κάμπο, θα ανηφορίζει περνώντας από τα χωριά της Μεσαριάς, θα σκαρφαλώνει στο Κάστρο του Κοσκινά, και θα καταλήγει στην «Πούντα», συναντώντας εκεί το Μονοπάτι της Κορυφογραμμής του Αθέρα.
Όσον αφορά τώρα την εκδρομή μας, στις φωτογραφίες που βλέπετε παρακάτω δεν αποτυπώνονται παρά μόνο ελάχιστα από τα πολλά που είδαμε στην πορεία μας. Επιγραμματικά, αυτά ήταν:
🔶 Η ήσυχη, αγροτική, ατμόσφαιρα των χωριών της Μεσαριάς με το πολύ πράσινο, τα νερά και τη ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της περιοχής.
🔶 Οι πολλές όμορφες μικρές εκκλησίες που έχει κάθε οικισμός, και τα παμπάλαια ξωκλήσια που υπάρχουν παντού στους γύρω αγρούς.
🔶 Το παλιό Δημοτικό Σχολείο της Δάφνης (βρίσκεται ακριβώς πάνω στη διαδρομή) που το ανακαίνισε και το διαμόρφωσε σε μια θαυμάσια και φιλόξενη Αίθουσα Εκδηλώσεων ο δραστήριος Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού.
🔶 Τα διάφορα σπάνια δέντρα, χαρακτηριστικά της Μεσαριάς, όπως π.χ. η «Ασταρακιά» (Styrax officinalis) και άλλα.
🔶 Ο λευκός ή γκρίζος ασβεστόλιθος που αφθονεί στην περιοχή, γι' αυτό και εδώ βρίσκουμε στον δρόμο μας πολλά παλιά ασβεστοκάμινα τα μεγαλύτερα από τα οποία χάρη στην ιδιαίτερη πυργοειδή τους μορφή αποτελούν αδιαμφισβήτητα μνημεία λαϊκής αρχιτεκτονικής.
🔶 Τέλος, η ίδια η «ρύμη», δηλ. ο λιθόστρωτος παλιός μουλαρόδρομος, κατασκευασμένος με ασβεστόλιθο, είναι κι αυτός ένα σπουδαίο μνημείο μαστοριάς, καθώς φιδοσέρνεται στις πλαγιές και σφιχτοδένει αρμονικά με τους βράχους, μοιάζοντας σαν να μη φτιάχτηκε από ανθρώπους, αλλά να ήταν πάντα εκεί, με τρόπο φυσικό, από τα πανάρχαια χρόνια.