Εύδηλος -> Δρούτσουλας -> Ακαμάτρα -> Εύδηλος. Φωτογραφίες και σύντομη περιγραφή της εκδρομής.

Γενικά περάσαμε πολύ καλά, ξεμουδιάσαμε και γνωρίσαμε καινούριους συνοδοιπόρους. Το σχέδιο ήταν όπως στην ανακοίνωση στο προηγούμενο post. Συναντηθήκαμε στον Εύδηλο και αν και ήταν κοντά, πήγαμε με αυτοκίνητο στο Κεραμέ για να κερδίσουμε χρόνο. Το πρώτο κομμάτι της πεζοπορίας μέχρι τον Δρούτσουλα ήταν υπέροχο. Πραγματικά δύσκολο να βρεθεί τέτοιο ακέραιο λιθόστρωτο μονοπάτι. Όταν φτάσαμε στο χωριό, κάτσαμε να φάγαμε το πικινικ μας (τοστάκια και σφουγγάτο!), χαιρετίσαμε τους λιγοστούς κατοίκους και ξεκινήσαμε για Ακαμάτρα. Δυστυχώς από τον "ποδηλατόδρομο", όμως αφού αυτή η εκδρομή ήταν μόνο κατόπτευση, υποσχεθήκαμε την επόμενη φορά να "πιάσουμε" το μονοπάτι και να ορίσουμε τη διαδρομή από εκεί.

Βρήκαμε την Αλάμα πολύ εγκατελειμένη. Παρ' όλα αυτά είχε κάτι από το παλιό πράσινο, νερένιο μεγαλείο της. Και ήταν πάντα πολύ εντυπωσιακά τα τεράστια πεζούλια όπου άλλοτε ήταν κήποι που ποτίζονταν από το άφθονο νερό της μεγάλης πηγής.

Από εκεί στην Ακαμάτρα ήταν ένας πολύ ευχάριστος περίπατος γιατί ουσιαστικά η Αλάμα είναι "προάστιο" του χωριού. Τι χαρά πως θα πίναμε καφέ στην όμορφη πλατεία! Αλλά μπα! Ήταν Κυριακή μεσημέρι... Έτσι χάσαμε πολύ ώρα περιμένοντας και δεν κάναμε τον δρόμο της επιστροφής στον Εύδηλο ή στο Κεραμέ με τα πόδια όπως σχεδιάζαμε.

Ωστόσο θα ξαναπάμε διότι το συμπέρασμα ήταν ότι "βγαίνει" μια πολύ καλή κυκλική διαδρομή με μεγάλες εναλλαγές που μπορεί κάποια στιγμή να την σηματοδοτήσουμε ολόκληρη και να γίνει γνωστή σε όλους. Όμως όταν ξαναπάμε, θα έχουμε μαζί μας καφεδόμπρικα και γκαζάκι. Δεν την ξαναπαθαίνουμε!

Για το παλιό ορεινό χωριό Δρούτσουλας διάβαστε όμορφες ιστορίες και περιγραφές στο μπλογκ της Τηρίματα. 

Επίσης για την Ακαμάτρα (και γενικά για την Ικαρία) ψάξτε ιστορίες και άλλα καλά στο μπλογκ του Ροβιθέ.