Ανιχνευτές Ναυτοπρόσκοποι στη Χάλαρη.

Χαίρετε αγαπητοί φίλοι του μπλογκ Το περασμένο καλοκαίρι δεν ήταν μόνο οι Έλληνες Οδηγοί που έδρασαν στην Ικαρία, αλλά και άλλες αντίστοιχες ομάδες, υποβοηθούμενες από Ικαριώτες φίλους, ήλθαν και έκαναν εκδρομές περιπέτειας. Μια από αυτές ήταν το "Κατέβασμα της Χάλαρης" από την Κοινότητα Ανιχνευτών του 4ου συστήματος Ναυτοπροσκόπων Πάτρας.

Ο φίλος Κώστας Καρούτσος που τους οδήγησε, είχε την καλωσύνη να μας δώσει πρόσβαση στο φωτογραφικό αρχείο το οποίο σας παρουσιάζουμε.

Οι Ανιχνευτές φιλοξενήθηκαν στην Αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου Καρυδιών. Από εκεί ξεκινώντας, κατέβηκαν στο φαράγγι από την είσοδο στην περιοχή του Προφήτη Ηλία και, προχωρώντας ουσιαστικά εκτός μονοπατιού, κατέβηκαν τον ποταμό, βαδίζοντας, σκαρφαλώνοντας ή και κολυμπώντας μέσα στην κοίτη (ήταν Σεπτέμβρης και τα νερά ήταν λιγοστά, σχεδόν στάσιμα), και έφτασαν μετά πολλές ώρες στην έξοδο του φαραγγιού στο Να. Μπράβο τους! Να μας ξανάρθουν!

 

 

Εύδηλος -> Δρούτσουλας -> Ακαμάτρα -> Εύδηλος. Φωτογραφίες και σύντομη περιγραφή της εκδρομής.

Γενικά περάσαμε πολύ καλά, ξεμουδιάσαμε και γνωρίσαμε καινούριους συνοδοιπόρους. Το σχέδιο ήταν όπως στην ανακοίνωση στο προηγούμενο post. Συναντηθήκαμε στον Εύδηλο και αν και ήταν κοντά, πήγαμε με αυτοκίνητο στο Κεραμέ για να κερδίσουμε χρόνο. Το πρώτο κομμάτι της πεζοπορίας μέχρι τον Δρούτσουλα ήταν υπέροχο. Πραγματικά δύσκολο να βρεθεί τέτοιο ακέραιο λιθόστρωτο μονοπάτι. Όταν φτάσαμε στο χωριό, κάτσαμε να φάγαμε το πικινικ μας (τοστάκια και σφουγγάτο!), χαιρετίσαμε τους λιγοστούς κατοίκους και ξεκινήσαμε για Ακαμάτρα. Δυστυχώς από τον "ποδηλατόδρομο", όμως αφού αυτή η εκδρομή ήταν μόνο κατόπτευση, υποσχεθήκαμε την επόμενη φορά να "πιάσουμε" το μονοπάτι και να ορίσουμε τη διαδρομή από εκεί.

Βρήκαμε την Αλάμα πολύ εγκατελειμένη. Παρ' όλα αυτά είχε κάτι από το παλιό πράσινο, νερένιο μεγαλείο της. Και ήταν πάντα πολύ εντυπωσιακά τα τεράστια πεζούλια όπου άλλοτε ήταν κήποι που ποτίζονταν από το άφθονο νερό της μεγάλης πηγής.

Από εκεί στην Ακαμάτρα ήταν ένας πολύ ευχάριστος περίπατος γιατί ουσιαστικά η Αλάμα είναι "προάστιο" του χωριού. Τι χαρά πως θα πίναμε καφέ στην όμορφη πλατεία! Αλλά μπα! Ήταν Κυριακή μεσημέρι... Έτσι χάσαμε πολύ ώρα περιμένοντας και δεν κάναμε τον δρόμο της επιστροφής στον Εύδηλο ή στο Κεραμέ με τα πόδια όπως σχεδιάζαμε.

Ωστόσο θα ξαναπάμε διότι το συμπέρασμα ήταν ότι "βγαίνει" μια πολύ καλή κυκλική διαδρομή με μεγάλες εναλλαγές που μπορεί κάποια στιγμή να την σηματοδοτήσουμε ολόκληρη και να γίνει γνωστή σε όλους. Όμως όταν ξαναπάμε, θα έχουμε μαζί μας καφεδόμπρικα και γκαζάκι. Δεν την ξαναπαθαίνουμε!

Για το παλιό ορεινό χωριό Δρούτσουλας διάβαστε όμορφες ιστορίες και περιγραφές στο μπλογκ της Τηρίματα. 

Επίσης για την Ακαμάτρα (και γενικά για την Ικαρία) ψάξτε ιστορίες και άλλα καλά στο μπλογκ του Ροβιθέ.

Κυριακή 23 Οκτωβρίου : Εύδηλος -> Δρούτσουλας -> Ακαμάτρα -> Εύδηλος

Άλλο ένα καλοκαίρι με τις φούριες του τέλειωσε. Ο καιρός γλύκανε, ψύχρανε, έβρεξε κιόλας αρκετά, ώρα να ξαναμαζευτούμε για μια κυκλική πεζοπορία στη Μεσαριά που είναι σχετικά ομαλή περιοχή με λόφους και που δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες.

Ραντεβού λοιπόν την Κυριακή στις 9 το πρωί στην πλατεία 

του Ευδήλου. Το "τρόκι" που τόσες φορές μας έχει βοηθήσει, θα είναι διαθέσιμο

και θα μας μεταφέρει στο Κεραμέ

που δεν είναι μακριά, για να πάρουμε το πρόσφατα καθαρισμένο και σηματοδοτημένο μονοπάτι για τον Δρούτσουλα

όπου θα φτάσουμε μετά από περίπου 2 ώρες ομαλή ανηφορική πεζοπορία. Αφού ξεκουραστούμε στην πλατεία και "εποπτεύσουμε" το (δυστυχώς) κλειστό καφενείο και το (επίσης δυστυχώς) "ανενεργό" Ορειβατικό Καταφύγιο

θα στραφούμε δυτικά προς Ακαμάτρα βαδίζοντας στο πρώην μονοπάτι το μεγαλύτερο μέρος του οποίου έχει γίνει δρόμος ("ποδηλατόδρομος").

 

Πλησιάζοντας την Ακαμάτρα κοντά στους πρόποδες της Κεφάλας (ή "Κοσκινά") θα ξαναπιάσουμε το μονοπάτι που θα μας βγάλει στην σπηλαιοπηγή "Αλάμα" με το πολύ νερό.

Εκεί στα πλατάνια θα κάνουμε το καθιερωμένο πικνίκ και μετά θα βγούμε στην πλατεία της Ακαμάτρας

 

Από εκεί, όσους είναι κουρασμένοι, θα τους πάρει το "τρόκι". Οι υπόλοιποι θα κατεβούμε με τα πόδια στην παραλία, όχι όμως από τον κεντρικό δρόμο, αλλά από τον αγροτικό χωματόδρομο που βγάζει στο Φύτεμα.

Ο καιρός θα είναι καλός και θα περάσουμε ωραία. Σας περιμένουμε. Φέρτε μαζί σας πρόχειρο φαγητό και φωτογραφικές μηχανές.

Καθαρισμός και σήμανση του μονοπατιού Κεραμέ – Δρούτσουλας από τον ΣΕΟ σε συνεργασία με τον ΟΠΣ Ικαρίας

Στο τέλος του περασμένου Ιουλίου μια μεγάλη ομάδα νέων παιδιών του Σώματος Ελλήνων Οδηγών από διάφορα μέρη της Ελλάδας και συνοικίες της Αθήνας ήλθαν στην Ικαρία.

Κατασκήνωσαν στην περιοχή Φλες κοντά στον Εύδηλο

και ανέλαβαν πολλές καλές δράσεις, μία από τις οποίες ήταν ήταν ο καθαρισμός και η σήμανση κάποιου σημαντικού μονοπατιού στην περιοχή του Ευδήλου. Γι' αυτό το σκοπό ήρθαν σ' επαφή με το Σύλλογό μας και εμείς τους προτείναμε για δουλειά την υπέροχη λιθόστρωτη “ρύμη” που συνδέει το χωριό Κεραμέ κοντά στην ακτή με το παλιό ορεινό χωριό “Δρούτσουλας”.

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Μια εβδομάδα πριν την άφιξη της ομάδας στην Ικαρία, συναντηθήκαμε με την αρχηγό της αποστολής και πήγαμε να δούμε τη διαδρομή για να εκτιμήσουμε τις αποστάσεις και τις ώρες δουλειάς. Βρήκαμε τη ρύμη σε αρκετά καλή κατάσταση κι έτσι αποφασίσαμε ότι, αν και οι μετακινήσεις της ομάδας από και προς τη δουλειά θα ήταν κάπως χρονοβόρες και κουραστικές, η επιχείρηση ήταν εφικτή. Σημαντικό ρόλο στην απόφαση μας έπαιξε η διατηρούμενη σε σημαντικό βαθμό ακεραιότητα της λιθόστρωτης ρύμης, καθώς και η ακεραιότητα και η ομορφιά του πολύ χαρακτηριστικού “μεσογειακού τύπου” νησιώτικου τοπίου το οποίο διασχίζει.

Η Σοφία, ο Αλέξανδρος, ο Χρήστος Δ, ο Νίκος, η Αλεξάνδρα, η Εύη, η Ισμηνη, η Σέμη, η Άννα και ο Χρήστος Σ. δούλεψαν επί 6 ώρες κάθε μέρα για 10 ημέρες. Τις 3 πρωινές ώρες δούλευαν στο μονοπάτι, ενώ τις 3 απογευματινές ώρες έμεναν στην κατασκήνωση και ετοίμαζαν τις πολλές χρωματιστές πινακίδες της σήμανσης.

 

Τις πιο πολλές μέρες έκανε ζέστη που μας δυσκόλεψε κυρίως στο πρώτο μέρος της διαδρομής κοντά στη θάλασσα. Όμως όταν πιάσαμε τα ψηλώματα, το κλίμα άλλαξε και ήταν πιο δροσερά. Κάποια στιγμή, ενώ όλοι νόμιζαν ότι δεν θα τελειώναμε ποτέ, φτάσαμε στον Δρούτσουλα και ανεβήκαμε στην όμορφη μικρή πλατεία.

Η πιο όμορφη μέρα της επιχείρησης ήταν όταν ολοκληρώθηκε η σήμανση και στήθηκαν οι πινακίδες. Τότε η διαδρομή “πήρε χαρακτήρα” και οι ατελείωτες ώρες δουλειάς με τσάπες, πριόνια και πινέλα, “έδεσαν” σε ένα έργο “με υπογραφή”.

Στο τέλος της δουλειάς, σύμφωνα με την παράδοση των Οδηγών έγινε μια μεγάλη πεζοπορική εκδρομή στην οποία συμμετείχαν όλες οι ομάδες της κατασκήνωσης. Διαλέξαμε και τους προτείναμε “Το Μονοπάτι των Ξωτικών” από τις Ράχες στον Εύδηλο. Ένας από μας τους συνόδεψε ως οδηγός και όλοι πέρασαν πολύ καλά.

Ήταν καταπληκτικά παιδιά, είχαν τέλειο κέφι, έκαναν καλή δουλειά και θέλουμε να ξανάρθουν!

Αντί για πιο πολλές φωτογραφίες που περιμέναμε, ΜΙΑ ΕΚΠΛΗΞΗ! Πριν λίγες μέρες ανέβηξκε στο youtube καταπληκτικό βιντεάκι που γυρίστηκε από τα παιδιά στη διάρκεια της δουλειάς. Δείτε το!